Demi keghairahan mencapai kemerdekaan, dia menyertai semua gerakan politik dan pasukan ketenteraan. Mula-mula bersama Pasukan Sukarela yang ditubuhkan Inggeris sebagai satu strategi sabotajnya bagi memudahkan kemasukan Jepun sewaktu Perang Dunia ke-2.

Waktu itu, Kesatuan Melayu Muda (KMM) percaya Jepun beria-ia ingin menghalau imperalisme Barat untuk bangsa Asia tetapi rupa-rupanya ia hanya helah. Kemudian dia menyertai pasukan tentera Jepun, Hai Ho, untuk menyokong gerakan rakyat anti-kependudukan Jepun.

Apabila Inggeris kembali selepas kekalahan Jepun pada 1945, dia menyertai Partai Komunis Malaya (PKM) untuk menentang penjajah itu. Selain KMM, Parti Kebangsaan Melayu Malaya (PKMM) dan Angkatan Pemuda Insaf (API), dia juga pernah menyertai Umno.

Tetapi Abu Samah Mohamad Kassim, anggota markas besar Rejimen ke-10 dan juga anggota jawatankuasa pusat PKM, bukan golongan kiri biasa. Golongannya ialah pasukan gerila Melayu yang tersedut masuk ke hutan demi menentang penjajahan Jepun dan Inggeris, kemudiannya terserap dalam PKM.

Abu Samah ialah warisan tokoh pejuang bangsa terkenal, Datuk Bahaman Tok Noh, seorang pembesar berlapan Pahang, yang melancarkan gerakan bersenjata menentang pengaruh Inggeris. Bahaman yang berasal dari Sumatera, terlibat dalam politik tempatan di Pahang dan Selangor. Beliau terlibat dalam menabalkan kesultanan di dua negeri itu yang kekal hingga ke hari ini.

Perang Bahaman, antara 1891 hingga 1895, bukan sahaja melibatkan dua negeri di Pantai Timur, Terengganu dan Kelantan. Malah ia turut meledakkan semangat anti-Inggeris di daerah-daerah di Selangor.

Menurut strategi Bahaman, Pahang dibahagikan kepada lima kawasan perang. Bahaman sendiri menguasai Temerloh, Bentong hingga ke sempadan Selangor; Mat Kilau di Ulu Pahang, Tok Gajah di Pulau Tawar, Panglima Muda Jempul di Pekan, dan Sultan Ahmad di Chenor.